foubreye
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « fourberie ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /fuːb.ˈʀɛj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fuːb.ˈʀɛj/
- Ricepeures : foub·reye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
foubreye | foubreyes |
foubreye femrin
- estance d' esse toursiveus et goureus.
- Li monde est ene foubreye
wice ki l' oniesse est vite schôdé— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe). - Paski, dzeu l' cotjhea del veye,
Ki des fleurs d' ôr gåyotèt,
Mins k' les målès yebes watlèt,
Cossin d' vroûl hozlé d' foubreye— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Mins poqwè" (fråze rifondowe).
- Li monde est ene foubreye
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203