Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « fourberie ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
foubreye foubreyes

foubreye femrin

  1. estance d' esse toursiveus et goureus.
    • Li monde est ene foubreye
      wice ki l' oniesse est vite schôdéMartin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).
    • Paski, dzeu l' cotjhea del veye,
      Ki des fleurs d' ôr gåyotèt,
      Mins k' les målès yebes watlèt,
      Cossin d' vroûl hozlé d' foubreye— Émile Wiket, "Fruzions d' cour", "Mins poqwè" (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E203

Ratournaedjes

candjî
foubreye