Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance. Fåt i scrire « faråd » u « faro » ?

Etimolodjeye

candjî

calcaedje do francès « faraud » (minme sinse)

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

faråd omrin

singulî pluriyal
faråd faråds
  1. clapante djin k' a-st ene boune maye.
    • Li prétimp qu’ è-st-on fin matchot,
      Alome li coûr dès djon.nes faros
      Et-z-alome-t-i l’ oûy' dès båcèles…
      C’ èst l' eûre d’ amoûr…
      Joseph Mignolet, 1928.
    • Il esteut tot disclicoté, mins ouy c' est on faro, kéne metomorfôze !

Ratourneures

candjî
  1. fé l’ faråd : assaetchî l' asteme des ôtes tot s' recrestant.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
faråd