Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « fallita » do viebe « fallere » (én nén fé, tromper).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
fåte fåtes

fåte femrin

  1. on mancmint a ene rîle, a on dvwêr, a ene sacwè k' on doet fé, croere, dire...
    • C' est di s' fåte. C' est lu l' fåte. C'est lu les fåtes.
  2. Ene flotche, on mancmint a ene rîle dins on djeu, dins li scrijhaedje, on mestî, èn årt, evnd.
    • Coridjî ses fåtes.
    • (å djeu d' bale) I fåt rcassî l' bale djusk'a tant k' onk des djoweus l' mete fåte D.T.W.
  3. (mot d’ rilidjon) petchî.
    • La dzeur, tot s’ paye tchirmint,
      I fåt tot on sieke di tourmints,
      Po racwiter li pus ptite . Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.91, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

candjî

fé fåte, fåte di, fåte ki

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

difåte, flotche, måcule

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
fåte