esclåve

Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

calcaedje do latén « esclave », lu-minme do Tayon-bodje patwès latén * « sclavus », (slåve), ca on fijheut ds eclåves amon les Slåves å cmince do Moyinådje.

Prononçaedje candjî

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛs.clɒːf/ /ɛs.clɔːf/ /ɛs.clɑːf/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛs.clɔːf/
Ricepeures : es·clåve

Sustantif candjî

singulî	pluriyal
esclåve	esclåves

esclåve omrin et femrin

(Istwere) (mot d’ droet) nén libe djin k' esteut l' prôpriété di s' mwaisse ki poleut vinde et atchter et l' fé trimer a sohait.
- Et tos lès sins-lodjis’ dès bas-fonds dè l’cité,
  Lès èsclåves qui broyît leûs mås dispôy’ dès sièkes,(...)
  S’adjènihît d’vant lu tot l’proclamant leû rwè
  — Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 77.
(imådjreçmint) djin k' on-z espwete a l’ ovraedje come ene biesse et ki n' a cåzu nou droet.
- Vost esclåve, c' est mi kel sereu— Martin Lejeune, "Ombåde" (fråze rifondowe).
- Tot d' on côp, cwand on pinse aveur vudî l' gofå,
  On s' aparçût k' èn ome : o, ki dji-dju, èn esclåve
  N' est nén rmonté. Mildiu ! haye ! haye ! i fåt k' on l' såve…
  Mins les ôtes sont trop flåwes po raler viè l' shoflå
  — Louis Lagauche, "L' inmant", Les coraedjeus, (1947), p. 92 (fråze rifondowe).
- Chtroumfer al minire tote li djournêye, come des esclåves, leyî l' viyaedje åresse … Tot çoula po deus troes munutes di sondje — Paul-Henri Thomsin, ratournant Lès schtroumpfs èt lès bèrikes èmacralêyes, 2021, p. 49 (fråze rifondowe).

Ratourneures candjî

moenner ene veye d’ esclåve

Parintaedje candjî

esclavaedje

Sinonimeye candjî

(djin k' on-z espwete a l’ ovraedje come ene biesse et ki n' a cåzu nou droet) : mandaye

Ortografeyes candjî

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

èsclåve : E1, E34

Ratournaedjes candjî

esclåve

Inglès : slafe ^(en)
Francès : esclave ^(fr)
Latén : servus ^(la)