egoyisté
Etimolodjeye
candjîBodje « egoyisse » avou l’ cawete « -té » çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -isté »; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2007).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.ɡɔ.jis.ˈte/ /ɛ.ɡɔ.jis.ˈtɛ/ /ɛ.ɡɔ.wis.ˈte/ /e.ɡɔ.jis.ˈte/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.ɡɔ.jis.ˈte/
- Ricepeures : ego·yis·té
Sustantif
candjîegoyisté femrin (nén contåve) todi singulî
- manire di s' codure d' on bon-por-lu, d' ene boune-por-leye.
- Çou k’ ele djereye après, noste egoyisté, c’ est åjhey a comprinde : si må cdure dins les rapoirts do seke, dj' ô bén : viker divins les sekelreyes — Lucyin Mahin, ratournant li Lete sint På ås Galates.
- Les djins ki volnut viker a môde da Djezus-Cri ont språtchî podbon leu-z egoyisté, et tot çou ki va-st avou — Lucyin Mahin, ratournant li Lete sint På ås Galates.