Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « inculpare » ‎(« amete ») pal voye do vî francès « encoulper » avou on ridaedje di sins.

Prononçaedje

candjî

ecoper (1ire troke) (codjowaedje)

  1. (viebe å coplemint) ariver divant ene sakî a ene coûsse.
  2. ploukî.
    • D’ on côp l’ djonne feye k’ on doûs amour eguide,
      Ecope li fleur sins croere k’ ele poye bourder.
      S’ mwin hole on pô : curieuse, ele si decideMartin Lejeune, "L’orake dèl magriyète" (fråze rifondowe).
  3. (pa stindaedje do sinse) acsure.
    • Di tot costé s’ levént des copes,
      Des coirs ki l’ minme dizir ecope,
      Di perpetuwer l’ grand samrou ! Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
  4. (belès-letes) bén schoûter, comprinde.
    • Dji comprind, veyoz vs, li lingaedje,
      Ki les ptits oujheas, gazouyèt,
      Et dj' ecope les curieus ramtaedjes,
      K' a leus amours i sussinèt
      Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 102, "Çou k' ratchaftént les vîs pénssons" (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant (Vervî)

Ratournaedjes

candjî
ariver divant ene sakî a ene coûsse
acsure
acsure