Etimolodjeye 1

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « doudouye », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin
et femrin
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. ki s’ plind d’ on rén di doleur.

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. onk ki s’ plind d’ on rén di doleur.
    • doudouye èm-n ome, dji nel a ddja toutchî k’ i creye.
Ratourneures
candjî
  1. grand-mere doudouye, va ! : dijhêye po rire k’ on dit a ene pitite feye ki brai u ki creye po rén, come s’ elle aveut må ene sadju.
Ortografeyes
candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjî
doudouye

Etimolodjeye 2

candjî

Bodje « douye ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. feme ene miete ronde.
Sinonimeye
candjî
Ortografeyes
candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjî
doudouye

Etimolodjeye 3

candjî

Bodje « douye ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. dobleure (volêye di côps et pierdaedje sins rispiter).
Ortografeyes
candjî
Ratournaedjes
candjî
doudouye