Etimolodjeye

candjî

Bodje francès « joiel » avou l’ cawete « -ea », adon racuzinåve avou l' francès « joyau » et l' inglès « jowel ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
djowea djoweas

djowea omrin

  1. (mot d’ djowalî) ene pire taeyeye ou on ptit cayet ki sieve a gålioter et k' a bråmint del valeur, soeye-t i k' il a stî foirt bén travayî, soeye-t i kel matire leye minme a del valeur.
    • Des djoweas d' feme.
    • Loukîz m' on pô ci bea djowea.
  2. (imådjreçmint) foû bea cayet.
    • C' est l' djowea del fiesse, del måjhone.
    • Al såjhon k' les fenresses vont-st ås tchamps csemer l' four, Brudje, li djowea des Flandes, fijha triboler ses clokes e l' oneur do mariaedje do duk Tchåle di Bourgogne Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 101 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Mots vijhéns

candjî
Ortografeyes
candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjî
cayet po gålioter