Etimolodjeye

candjî

Bodje « djont- » ‎(« djonde ») avou l’ cawete « -eure ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
djonteure djonteures

djonteure femrin

  1. ridjondaedje di deus oxheas.
    • Les hôts meurs tot coviets di mosseas plorént tos les djoûs d' l' anêye et s' veyeut on soude des yebes inte les djonteures des pavés ene feye ki l' bontins rivneut. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.46 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Ratournaedjes

candjî
djonteure

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike djonteure so Wikipedia