djonnler
Etimolodjeye
candjîBodje « djonne » avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒɔ̃ːn.ˈle/ /d͡ʒɔ̃ːn.ˈlɛ/ /d͡ʒuː.ˈne/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒɔ̃ːn.ˈle/
- Ricepeures : djonn·ler
Viebe
candjîdjonnler (v. sins coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)
- fé les djonnes tot cåzant des biesses ås tetes k’ end ont dpus d’ onk d’ on côp.
- El tchene a djonnlé ayir al nute, elle a yeu shijh tchinots mins i nd a onk k’ a morou.
- (pa stindaedje do sinse) si dvizer, si mopliyî, tot djåzant d’ ene nén vicante sacwè.
- On direut k’ l’ årdjint djonnlêye e s’ potche. — Motî Rmåke li vî, a « geônnlé », 1843 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîfé les djonnes, po ene frumele
- Francès : mettre bas (fr)