djaene coucou

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje tîxhon addjectif + no : «djaene» + «coucou».

Sustantivire

singulî	pluriyal
djaene coucou	blancs coucous

djaene coucou omrin

1. (plante) trimblene ås djaenès fleurs.
   • Å moes d' awousse, c' esteut l' toû do frumint, di l' avoenne, et des favetes, po fini e moes d' setimbe pal triyanele, l' incarnå, li djaene coucou, les waeyéns et l' sinfour. — Maurice Georges (fråze rifondowe).

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.