deguzine
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje neyerlandès « gezien » avou l’ betchete « de- » ; (kécfeye do sustantivire « t’ es guzine »).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dɛ.ɡy.zin/ /dɛ.ɡɛ.zin/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /dɛ.ɡy.ˈzin/
- Ricepeures : de·gu·zine
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
deguzine | deguzines |
deguzine femrin
- volêye di côps.
- I lyi a fotou ene boune deguzine, so rén do monde di tins. — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- pierdaedje sins rispiter.
- Dj’ aveu pierdou m’ pårt, mins nén cwand mimne avou ene deguzine : 5 a 3. — Lucyin Mahin, Moude a rvinde.
Ratourneures
candjî- fote ene deguzine.
- Il aveut fotou ene deguzine al feme et leye lyi a drovou l’ vinte avou l’ coutea a pwin.
- ramasser ene deguzine.
Sinonimeye
candjîLoukîz l’ motyince : volêye di côps
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- deguzene : R11 Modele:rif ? (lére)
Ratournaedjes
candjî Loukîz l’ motyince : volêye di côps