croufieus
Etimolodjeye
candjîBodje « croufe » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ dobe cawete « -ieus ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /kʀu.fjøː/
- (pa rfrancijhaedje) /kʁu.fjø/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀu.fjøː/
- Ricepeures : crou·fieus
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | croufieus | |
femrin padrî | croufieuse | croufieuses |
femrin padvant | croufieuse | croufieusès |
croufieus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' a ene croufe.
- Si croufieus coir, portant si tene, a l' air do pezer so ses greyès pates. Ses plomes, d' on måssî blanc, sont totè dhåmonêyes, et s' tiesse e-st a mitan disploumêye, foice d' aveur stî dsonnêye a côps d' betch— Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 68 (fråze rifondowe).
- Il esteut må poirtant et croufieus pus sovint k' a s' toû — Paul Renson (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- croufieûs : E1
- croufieûse : E1