cråmignon

Walon (Rifondou) candjî

Bodje vî francès « cramillon » ‎(« crama »).

AFE :
- diferins prononçaedjes : /kʀɒː.mɪ.ˈŋɔ̃/ /kʀɔː.mɪ.ˈŋɔ̃/ /kʀɑː.mɪ.ˈŋɔ̃/ /kʀoː.mɪ.ˈŋɔ̃/ /kʀɒː.ˈmjɔ̃/ /kʀɔː.ˈmjɔ̃/ /kʀɑː.ˈmjɔ̃/ /kʀoː.ˈmjɔ̃/
- (pa rfrancijhaedje) /kʁa.mi.ˈŋɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kʀɔː.mi.ˈŋɔ̃/
Ricepeures : crå·mi·gnon

Sôre di tchanson (sins 2)

singulî	pluriyal
cråmignon	cråmignons

cråmignon omrin

(Istwere), (e l’ eglijhe catolike) sôre di danse ki les djins si tnèt pal mwins sol tins des fiesses del pårotche.
- K' il est nozé ! K' il est frisse ! K' i m' ahåye !
  Hozlé d' vôvales, d' årdispene et d' clawson ;
  Pol gåyoter ni dirîz vs nén k' ses håyes
  Ont l' air do fé des floris cråmignons — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).
- Ossu cwand les escos, come l’ andje di måle aweure,
  Lyi ravoyît co ene feye ses flibotes, ses tchansons,
  I rovia tot: viyaedje, parints, tchamps, biesses et keure
  Et recora viè ls ôtes po rvey leus cråmignons — Louis Lagauche (fråze rifondowe).
(muzike) sôre di court respleu di deus ou cwate royes.
- Les ouys plins d’ låmes, po m’ ragrawyî ene miyete,
  Dj’ a rgosté L’ Pan dè Bon Diu, da Simon ;
  Da Doné Sålme, dj’ a rsawouré Pitchète ;
  Da Defrêcheux, dj’a rlî les cråmignons— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.174.
(imådjreçmint), (belès-letes) tolminme sôre di tchant.
- Sins fé nole foice, leyîz vs emoenner e cråmignon des oujheas ; seroz-st ebouxhtés do bouket d’ leus tchants : fåbites, tcherdins, mazindjes, sizets, lignroûs, måvis, ålouwètes et toûtrales, vis front-st etinde li pus bea des operås, ki n’ finixhrè k’ al vesprêye, so les bassès notes do coucou, et l’ glawzinaedje, sins parey, do djinti råskignoû — Léon Bukens (fråze rifondowe).