coyene
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Tayon-bodje patwès latén * « cutina » çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ene » mot cité dins l’ FEW 2/2 1596b.
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| coyene | coyenes |
coyene femrin
- pea do pourcea.
- Tofer nos avans chorté dins s' cur ki n' esteut k' ene coyene (cåzant d' ene viye meskene) — Jean Guillaume (fråze rifondowe).
- (amagnî) boket di cisse pea la k' est après on boket d' lård.
- Ni magnoz nén l' coyene !
- Dj' a stî l' bribeu ki fwait çk' on vout po ene coyene — Jean Guillaume (fråze rifondowe).
- Il esteut a houte et il aveut po magnî. Et s' magnive-t i tot çou k' on lyi dnéve, minme les coyenes et l' crås do lård ki les ôtes ni volént nén — Georges Ghys (fråze rifondowe).
- Avou ’ne pitite coyène di lård
Èt ’ne crosse di pan tot tchamossé
— Léonard Terry.
- (imådjreçmint) pea d' ene djin.
- C' est co mi ki va atraper çoula so m' coyene.
- Gn a vosse coyene ki toûne a schoice et vos tuzaedjes a foyes d' ivier — Lorint Hendschel (fråze rifondowe).
- (noûmot pa stindaedje do sinse) tchipes (souwêyès fenès pîces di canadas vindowes e saetchots).
- I sont la tote shijhe a rawyî des coyene.
- (pexhon) åblete.
- On dit « coyene » pask' elle est ossu stroete k' ene coyene — ALW 8 so les biesses (fråze rifondowe et rarindjeye).
