couscousse
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « couscous », lu-minme di l' arabe «كُسْكُس», lu-minme di l' arabe d' Afrike bijhrece «كسكسو», lu-minme di l' amazir «ⵙⴽⵙⵓ» (sekso), lu-minme on mot-brut, (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1990).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kus.kus/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : cous·cousse
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
couscousse | couscousses |
couscousse omrin
- (nén contåve) eurêye fwaite avou del simouye, del tchå et des verdeures parbolowes.
- Il a magnî s' couscousse al mwin e restorant : les djins s' louként lådje.
- (contåve) ci plat la apresté po ene metowe eurêye.
- On-z a mindjî troes couscousses, tertos diferins.
Parintaedje
candjîRatournaedjes
candjîeurêye fwaite avou del simouye, del tchå et des verdeures parbolowes
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike couscousse so Wikipedia