Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « conjugaison » ; do viebe « condjuguer ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
condjugaizon condjugaizons

condjugaizon femrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « condjuguer ».
    • Li condjugaizon n’ est nén l’ minme d’ on costé a l’ ôte del Walonreye : i boutèt (a Lîdje), i boutant (a Bastogne), i boutont (a Nivele), i boutnut (a Nameur), i boutneut ou i boutnèt (a Tchålerwè), et çoula po les simpes cas.

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
condjugaizon