Etimolodjeye

candjî

Bodje «coirb-», avou l’ cawete « -eye »

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
coirbeye coirbeyes

coirbeye femrin

  1. pitite mande.
  2. (no d’ contnou) çou k' i gn a dvins.
    • A mitan di ç' djama sins parey, (li Peron d' Lidje riplanté a Brudje) aveut l' air d' ene halene atoumêye so ene coirbeye di beas fruts Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 102 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
coirbeye