cobén

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye 1

Alofômes di k(i)- / co-

Plinne cogne Lidje-Årdene (betchete sipotchåve)	Cogne Nameur-Tchålerwè (betchete nén spotchåve)	Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kibén	cobén	cbén

Etimolodjeye 2

Aplacaedje di : «co» + «bén»

Adviebe

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

1. kécfeye, des côps k' i gn a. I vént cobén al shijhe (ramexhné pa J. Haust). Il amousse cobén (R. Dethier). F. parfois.

2. lacobén. Cobén k' on-z a l' Brijite po nos berweter a Libråmont. rl a: ureuzmint.

Etimolodjeye: mot d' aplacaedje di deus adviebes (co + bén).cobén 2 [adv.]

1. kécfeye, des côps k' i gn a. I vént cobén al shijhe (ramexhné pa J. Haust). Il amousse cobén (R. Dethier). F. parfois.

1. • Ådvins do teyåte, on s' dispite,
     On s' acaimreut cobén. — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Les artistes" (fråze rifondowe).

2. lacobén. Cobén k' on-z a l' Brijite po nos berweter a Libråmont. rl a: ureuzmint.