Etimolodjeye

candjî

Do viebe « clapoter » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
clapotaedje clapotaedjes

clapotaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "clapoter".
    • Mins sol pezant muroe do vivî tot est trisse,
      Sins l' clapotaedje do rew ki vneut reguiner dvins
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li vivî, (1947), p. 88 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
clapotaedje