cisse-lale
cisse-lale | citele-la |
Prononçaedje
candjîProno d’ mostraedje
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | ci-la | ces-la |
femrin | cisse-lale | cesses-lale |
cisse-lale femrin
- po mostrer et replaecî on femrin no singulî (biesse, djin, sacwè) k' est å lon.
- Les omes dijhèt do må des femes : cisses-lales s’ endè vindjèt tot lezî fijhant do må. — Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes » (1905), p.3 (fråze rifondowe).
- Prindoz cisse-lale, loukîz, c’ est l’ pus prôpe. — Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.40 (fråze rifondowe).
- Loukîz cisse-lale cori !
 ! Come ele bize evoye !
Nolu nel pout mwaistri : — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Lès-eûres », 1909, p.79-80 (fråze rifondowe). - Et il ala e si apî po lever les tchetoeres et sinte li cisse k' esteut l' pus pezante. On moumint, i pinséve ki c' esteut cisse-lale k' il aléve fé mori — Albert Lenfant (fråze rifondowe).
- (ene blanke dame rescontere èn efant pierdou e bwès) «Ni vs fijhoz nou må d' tiesse po çoula ! Est çki vs savoz çou k' dji so ?» Kimint l' såreut i ? Elle est comike, cisse-lale. Vos vs pormoennez dvins les bwès, vos djouwez avou on påwion, vos rescontrez ene sakî et s' fåreut i k' vos sepîxhe çou k' elle est — Jacques Warnier (fråze rifondowe).
Contråve
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîcisse-lale