cint-meyes
Etimolodjeye
candjîAplacaedje tîxhon : « cint » + « meyes », ki våt cint meyes francs.
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
cint-meyes |
cint-meyes femrin
- (tinrûlmint) efant ki vént d' nexhe.
- Binamé cint-meyes !— Motî Haust (fråze rifondowe).
- La k' di m' mame dj' esteu co l' cint-meyes,
C' est dlé vos ki l' djeton di m' veye
Si drovia tot vs loucant passer
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
- (tinrûlmint) monkeur.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- cint-mèyes : E1
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîMot-fråze
candjî(nén candjåve)
- po mostrer k' on-z est contin.
- Cint-meyes ! Ké plaijhi d' esse tchesseu ! — Motî Haust (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
candjîpo mostrer k' on-z est contin
- Francès : ça par exemple (fr)