chatou
Etimolodjeye
candjîBodje vî francès « chastoi » (« pûnicion »).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʃa.ˈtu/ /ʃa.ˈtoː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʃa.ˈtu/
- Ricepeures : cha·tou
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
chatou | chatous |
chatou omrin
- messaedje po coridjî ene sakî.
- Il a yeu on fameus chatou di s' mwaisse. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Il årè s' chatou di s' pere. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Les chatous n' fjhèt nén sor lu. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Cwand i rvénrè, i ramasrè seur on mwaisse chatou ! — Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.35 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- chatou : E1
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîchatou
- Francès : remontrance (fr), réprimande (fr)