candjant
Pårticipe erirece
candjîcandjant (nén candjåve)
- Do viebe « candjî »
- El tecnicyinne s’ a on djoû raclapé les doets tot candjant ces rayixhoes la, ki fwaiynut sacwants cints kilos. — José Schoovaerts, Lucyin Mahin, Gama-coûte.
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | candjant | candjants |
femrin padrî | candjante | candjantes |
femrin padvant | candjante | candjantès |
candjant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki candje.
- ki revoye li loumire a môde di riflins.
- Ene coleur candjante — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Li solo blancåsse lezî dnéve
Des rflets d’ ermene tofer candjants ;
S’ froede tchôleur les egordinéve
D’ ene schome ki les fjheut vey pus blancs— Martin Lejeune, "L’iviêr èt l’amour" (fråze rifondowe).
- (mot d’ meteyo) ki candje.
- Li tins est bén candjant — Motî Haust (fråze rifondowe).
- ki candje todi d' idêye, d' oumeur.
- Ele est foirt candjante, c' est mamjhele cour d' ognon — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Tot ome est flåwe, minteu, candjant, i s' trebouxhe åjheymint — Jean Bosly, L’ îmitåcion d’ Jèzus-Cris (ratourné di J. Bosly) (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjî- (ki candje tofer) : cazuwel
Ortografeyes
candjîSipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîki revoye li loumire a môde di riflins
- Francès : changeant (fr), scintillant (fr)