calonire
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
| calonire [f.n.]
1. trô dins on meur di disfinse, po-z î mete djusse ene gueuye di canon. F. meurtrière.
2. rayire (trô par la k' on tape ene sacwè el cåve). On dit eto: lårmî, airtchî, loukete, sipira. F. soupirail.
3. trô d' anairaedje d' on for di boledjî. F. bouche.
Disfondowes: calonîre, calonêre, calognîre, calounîre, canonîre.