Etimolodjeye

candjî

Do viebe « côper », avou l’ cawete « -eure ».

Sustantif

candjî

côpeure femrin

  1. plaece k’ on s’ a côpé, k’ a stî côpêye. Loukîz a : coixheure.
    • i gn a ene côpeure divins li stofe Motî Haust (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ houyeu) côpaedje (boket del voenne la k’ on rsaetche li tcherbon, po poleur fé ene taeye).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
F. coupure.