brandvinî
Etimolodjeye
candjîBodje neyerlandès « brandewijn » (gote k' on-z a distilé) avou l’ cawete « -î »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bʀɑ̃ːd.vi.niː/ /bʀɑ̃ːd.vɪ.niː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀɑ̃ːd.vi.niː/
- Ricepeures : brand·vi·nî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | brandvinî | brandvinîs |
femrin | brandvinresse | brandvinresses |
brandvinî omrin
- (no d’ mestî) onk ki distile del foite gote.
- Et l' vén po nozôtes, c' est l' ci d' mon l' brandvinî— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, « Li savtî », 77-143 (fråze rifondowe).
- -I fåt, direz-vs torade di l' esprit ås savtîs
Awè, lzî fåt di l' esprit ... di l' esprit d' brandvinî
— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîbrandvinî
- Francès : brandevinier (fr), distillateur d'eau de vie, de genièvre