Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : «bouter» + «foû».

Vierbire

candjî

bouter foû (v. å spitron)

  1. (viebe å coplemint) bouter (ene sakî) a l' ouxh.
    • On l' a bouté foû po-z è prinde èn ôte.
    • Åy mins asteure, on n' boute pus les djins foû come davance.
  2. (viebe å coplemint) distcherdjî (on batea).
    • Les dokers boutént l' batea foû so on djoû.
  3. (viebe å coplemint) vudî on vere disk' a l' dierinne gote.
    • Boutez vosse vere foû !
    • (I boutèt leus veres foû. Hinri fwait ene xhene et tosse, Crespin å contraire si raletche) — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).
    • Li båshele, sins s' fé priyî, prind l' hena et l' boute foû.
      - On s' laireut voltî bate a s' cou
      Tant k' on vôreut, dit-st ele, po ndè boere do parey. Joseph Kinable, Les crostillons, 1889, Li spot da Mareie, p.16 (fråze rifondowe).
  4. (viebe å coplemint) alårdji (on mousmint), tot prindant les costeures.
    • Cwand les paltots des efants estént trop ptits, on lzès boutéve foû.
  5. (v. sins coplemint) brotchî.
    • Li Balwer, avou ses crevasses,
      Les målès yebes ki boutèt foû. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.108, “Li Paradis des Ch’vâx” (fråze rifondowe).

II. si bouter foû [vierbire a spitron, a prono] si forbouter. F. chute de rectum. On dit eto: si fortchôkî.

Parintaedje

candjî

Ratournaedjes

candjî
bouter ene sakî a l' ouxh
distcherdjî on batea
vudî on vere
alårdjî on mousmint
brotchî