Loukîz eto : boudriyô.

Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do picård « boudriau » (minme sinse), dandjreus d' on viebe parey a «bouter», avou ene cawete fwaite come e walon -rea.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
boudriyo boudriyos

boudriyo omrin

  1. (mot d' planteu d' toubak) pitit bwès, di sapén bén sovint, avou des godjons des deus costés po piker les toubaks dissu po les mete souwer.
    • So on boudriyo, on pike les toubaks a môde discalêye : onk d’ on costé, pu onk di l’ôte, on pô pus lon.
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.