boubiet
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bu.ˈbjɛ/ /bu.ˈbɛːʀ/ /bã.ˈbɛːʀ/ /bã.ˈbɛʀ/ /baː.ˈbɛːʀ/ /bã.ˈbæːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bu.ˈbjɛ/
- Ricepeures : bou·biet
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | boubiet | boubiets |
femrin | boubiesse | boubiesses |
boubiet omrin
- onk k' on lyi fwait acroere çou k' on vout.
- Va-z è, t' e-st on fir boubiet. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Vs estoz on bea boubiet, di co poirter l' moes d' avri.
- Dj' elzès prinda mi-minme
Po lzès mete a m' coirset
Ele shonnént dire « Dji vs inme »
I dmaneut la, l' boubiet ! — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Jeannesse" (fråze rifondowe). - Dji n' a pus mezåjhe d' atchter nole måjhone, hin, boubiet ! — Henri Simon, "Janète" (1911), (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.159 (fråze rifondowe).
- Li rnåd magne li froumadje etot felicitant l' boubiet d' coirbå. — Marcel David (fråze rifondowe).
- Ces deus boubiets la n' veyèt nén ddja ki l' albom est a l' evier. — Christian Thirion, Ran.
- Vos n' etindoz nén mi accint polonès, boubiet !? — Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 34 (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjî- grosse biesse, båbimene, bambert, enocin; Loukîz a : «Motyince:biesse/walon»
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- boubair : E117a
Ratournaedjes
candjîonk k' on lyi fwait acroere çou k' on vout Loukîz a : Motyince:biesse/walon