bontins
Sustantif
candjîbontins omrin
- (cronolodjeye) prumire såjhon d' l' anêye, ki cmince li 21 di måss et-z esse houte li 20 di djun.
- Les hôts meurs tot coviets di mosseas plorént tos les djoûs d' l' anêye et s' veyeut on soude des yebes inte les djonteures des pavés ene feye ki l' bontins rivneut. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.46 (fråze rifondowe).
- Vos estoz cokete et vs inmez l' candjmint !
Bleuwe al floreye Påke, vete avou l' bontins,
Et grijhe di dseulance ås aireurs d' octôbe. — , Tchanson po l’êwe d’Oûte, (1947), p. 157 (fråze rifondowe). - C' est l' bontins k' est rivnou, dijheut on, sins lyi dner èn ôte no, come po l' ivier oubén l' esté — Lucien Somme (fråze rifondowe).
- El bontins fesse ene corone di fleurs al campagne — Christian Thonet (fråze rifondowe).
- C' est l' veur k' e bontins, tolmonde si ra tot — Paul-Henri Thomsin (fråze rifondowe).
- å bontins, i gn a l' vî bwès ki crake : å prétins minme les vîs si rsintèt amoreus. Etimolodjeye: aplacaedje addjectif (bon) + no (tins).
Sinonimeye
candjîboune såjhon, prétins, florixhåjhe, rivnowe do tins, rinovea.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike bontins so Wikipedia