Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje patwès latén « bastare » (poirter), lu-minme do bodje vî grek « βαστάζειν » ‎(« bastázein ») (poirter ene tchedje), avou l’ cawete « -a », adon racuzinåve avou l' francès « bât ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
bassa bassas

bassa omrin

  1. (mot d’ carioteu) saetch rebôré di strin, avou des burtales, ki les poirteus ås pires di schayes metént so leu dos.
    • Dji poirteu mi oujhea, mi bassa, mi lampe, et dj' aveu co m' malete ki pindeut a m' dos; c' esteut bråmint po mi tot seu, a onze ans ! Gérard Baudrez, divins Veye di tchén p. 9 (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ acleveu di tchvås) reborêye selete k' on mete sol dos des ågnes, des moulets u des tchvås, po lzî fé poirter des tchedjes.
  3. tchaeke do dobe saetch k' on mete dissu cisse selete la et ki pindèt des deus costés del biesse, et k' on mete les martchandijhes divins.
  4. grand saetch poirté so s' dos pa on bribeu, on ptit martchoteu, ene djupsene, evnd.
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.