båre

Walon (Rifondou)

Sustantif

singulî	pluriyal
båre	båres

båre femrin

1. baston d' fier.
   • I s' ridinguént ås båres di fier.
   • On dit k' l' årzeye a wagué et k' a rçût ene båre di fier so s' tiesse — Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 50 (fråze rifondowe).
   • -Kimint a t i morou ?
     -Li nute passêye d' on côp d' matrake ou bén d' båre di fier
     — Paul-Henri Thomsin, ratournant Maigret èt l’danseûse d’å Gai-Moulin, 1994, p. 11 (fråze rifondowe).
2. (mot d’ djeu) sôre di djeu.
3. (mot d’ medcén) må d' vinte.
   • Dispu å matén, dj' a ene båre å stoumak.
4. (mot d’ meteyo) longowe nûlêye.
   • Cwand l' solea s' coûtche dins ene båre, c' est po ploure — G103, diné e francès p. 82 (fråze rifondowe et rarindjeye).

Ratourneures

1. a båre (foirt å foirt, del minme foice)

Parintaedje

• bårea
• bårer
• båraedje
• bårire

(minme sourdant etimolodjike)

• sbarer (!!! a-z aveuri)

Mots d’ aplacaedje

• båre do cô
• båre ås boles
• båramene / båre a mene

Ratournaedjes

baston d' fier

• Francès : barre ^(fr)