Etimolodjeye

candjî

Bodje «bårb» (båbe), avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
bårbea bårbeas

bårbea omrin

  1. (pexhon) blanc emîtrin pexhon des doûcès aiwes, avou come des ptitès båbes so les lepes, ki l’ sincieus no, c’ est : Barbus barbus.
    • Les blancs d' l' Aiwe di lesse rimontèt disk' å Pont des Barbouyons cwand i froyèt, et notanmint les bårbeas (Nicolas Bouillon).
    • Dji tape on côp, tchouk ! I m’ betche, dji saetche, djel lai cori. Gruzale k’ esteut on pô pus lon acourt … […] c’ esteut on bårbea insi ! Henri Simon, « Sètche, i bètche » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.34 (fråze rifondowe).
    • Mins tot rawårdant les bårbeas,
      On roveye sovint l’ eure ki passe,
      Et cila k’ tot timpe å matén,
      Contéve dedja so ene fricassêye,
      Rivna sol tård di cisse djournêye,
      Måva d’ aveur pierdou s’ tinsJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.9, “Ine Mâle Journêye” (fråze rifondowe).
    • Li bårbea, tot s' coir n' est k' on sir nier François Nyns (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
pexhon

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike bårbea so Wikipedia