aplonkî
Etimolodjeye
candjîDo viebe « plonkî », avou l’ betchete « a- » d’ aprepiaedje des viebes
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.plɔ̃.ˈkiː/ /a.plɔː.ˈkiː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.plɔ̃.ˈkiː/
- Ricepeures : aplon·kî
Viebe
candjîaplonkî (v. sins coplemint) (2inme troke) (codjowaedje)
- ariver tot d’ on côp.
- Ene flouxhe di sovnis aplonkèt-st e m’ cervea. — T. Hébrans (sourdant a recråxhî) (fråze rifondowe).
- Insi, il ont-st aplonkyî avou leus håres et leus bagues — Georges Ghys (fråze rifondowe).
- (pus stroetmint) tot djåzant d' èn oujhea.
- Sins fé ni ene ni deus, dji monta pate a pate e gurnî pol ratinde. I gn a nén cénk munutes ki djel voe-st aplonkî. I fwait deus toûs, crac, i rintere ; dji potche dissus et dj’ dogue ! — Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.32 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :