abîmé
Walon (vîs sistinmes) candjî
Etimolodjeye candjî
Loukîz a : « abimer ».
Viebe candjî
abîmé
- (viebe å coplemint) abimer.
- Hoûb te deu, t’abîmm ti noret. — Motî Rmåke li vî, 1839.
- Xhoube tes doets, t’ abimes ti noret.
- Hoûb te deu, t’abîmm ti noret. — Motî Rmåke li vî, 1839.
- (viebe å prono) s’abimer.
- Siss mazett la s’abîmm komm ô poursai. — Motî Rmåke li vî, 1839.
- Cisse mazete la s’ abime come on pourcea.
- Siss mazett la s’abîmm komm ô poursai. — Motî Rmåke li vî, 1839.
Ortografeyes candjî
Ratournaedjes candjî
Loukîz a : abimer.
Pårticipe erirece candjî
abîmé omrin
- abimé.
- Il a abîmé tan de brave gin. — Motî Rmåke li vî, 1823.
- Il a abimé tant di bråves djins.
- Le bankrott l’on-tabîmé. — Motî Rmåke li vî, 1839.
- Les bancrotes l’ ont-st abimé.
- Il a abîmé tan de brave gin. — Motî Rmåke li vî, 1823.
Ortografeyes candjî
- abîmé : E177 (1823 & 1839)
Ratournaedjes candjî
Loukîz a : abimé.
Codjowa candjî
abîmé
- abimez ; indicatif prezintrece, deujhinme djin do pluriyal, do viebe « abimer ».
- Vo m’abîmé to rotan. — Motî Rmåke li vî, 1823.
- Vos m’ abimez tot rotant.
- Vo m’abîmé to rotan. — Motî Rmåke li vî, 1823.
Ortografeyes candjî
- abîmé : E177 (1823)
Ratournaedjes candjî
Loukîz a : abimez.