åripe
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén * « adripicas » (minme sinse).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɒː.ʀɪp/ /ɔː.ʀɪp/ /ɑː.ʀɪp/ /ɔː.ʀip/ /a.ʀip/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔː.ʀip/
- Ricepeures : å·ripe
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
åripe | åripes |
åripe omrin
- (mot des cotlîs) (botanike), sôre di plante di cotlîs' no sincieus atriplex hortensis.
- I s' mågriya, pwis s' chagrina,
Si bén k' on djoû l' priyesse mora
Avou l' dierinne di ses åripes
— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 71 (fråze rifondowe).
- I s' mågriya, pwis s' chagrina,
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- åripe : E1
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- åripe : — Louis Lagauche.