Etimolodjeye

candjî

Do viebe « xhaxhler » avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
xhaxhelreye xhaxhelreyes

xhaxhelreye omrin

  1. riyaedje tertos eshonne.
    • Cwand i lyi ourit dit s' fwait, ci fourit ene xhaxhelreye a n' nén fini Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
    • « I sont bén bons, les Francès. Pout on scrire do Caizer, on brigand parey, k' i fåt k' i moure ? Neni, edon ! I fåt k' i creve ! » Xhaxhelreye djeneråle ! Jean Wisimus, dins Des rôzes et des spenes p. 169 (1926) (fråze rifondowe et rarindjeye).

Sinonimeye

candjî

 Loukîz a : « xhaxhlåde »

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
rouflåde di riyas  Loukîz a : xhaxhlåde