vitamene
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « vitamine » (minme sinse) ; çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ene ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /vy.ta.ˈmɛn/ /vi.ta.ˈmin/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /vi.ta.ˈmɛn/
- Ricepeures : vi·ta·mene
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
vitamene | vitamenes |
vitamene femrin
- sustance biyolodjike, nén prodûte på coir, k’ aide grandmint a ene ou sacwantès metowès reyaccions biyotchimikes des djins et des biesses.
- Li méde m’ a dné des vitamenes a boere.
- Ti lyi frès ene pikeure di vitamenes.
- Vos av bén comprins, vos dmandroz on farmacyin ene boesse di vitamene A, troes piceures di morfene, troes boesses di perdolans et… et ene boesse d’ aspirene ! — Bernard Piron, Ca va Zaïre amon Boutou, 2004 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike vitamene so Wikipedia