vicant
Etimolodjeye
candjîDo viebe « viker », (avou les rîles di scrijhaedje do son K) avou l’ cawete « -ant ».
Pårticipe prezintrece
candjîvicant (nén candjåve)
- pårticipe prezintrece do viebe « viker ».
- C’ est e vicant avou les djins k’ on aprind leu lingaedje.
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | vicant | vicants |
femrin padrî | vicante | vicantes |
femrin padvant | vicante | vicantès |
vicant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' est e veye.
- Èn efant bén vicant.
- Dj' a yeu vosse fré vicant, mins il a morou l' londmwin.
- Il a prins e s' mwin ene sori tote vicante
- Les macrales estént broûlêyes vicantes.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
- sipitant(e), dispierté (-êye), bén poirtant(e), haitî (-eye).
- On rifjheut des sminces di crompires dins des belès plantes, bén vicantes (M. Anselme).
- F. vif (ive), éveillé(e), sain(e).
- avou bråmint do ndalaedje. F. animé(e), prospère.
- dedja monté (-êye) d' avance, tot djåzant d' ene måjhon, d' on stane, d' ene astalåcion.
- Li måjhon a-st arivé tote vicante, dj' ô bén les cwate meurs so on tchår.
- F. pré-monté(e).
Ratourneures
candjî- dji nel vout pus vey, di m' veye vicante : dji nel vou måy pus vey.
- fé vicant : gn aveur do ndalaedje.
- Il a todi fwait vicant a Lidje.
- Franwal: ahåyant po: "y avoir de l'animation, de la circulation".
- pus moirt ki vicant
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | vicant | vicants |
femrin | vicante | vicantes |
vicant omrin
- djin k' est e veye.
- Gn a les vicants et gn a les moirts.
- bén dispierté (-êye), sipitant(e) djin.
- C' est ene pitite vicante, saiss, vosse crapåde.
Ratourneures
candjî- Kî n' a pupont d' aidants ni conte pus dvins les vicants : li ci ki n' a pus nou liårds, on n' l' aconte pus.
- Les curés magnèt les moirts et ls avocåts les vicants : c' est tchir di s' fé eterer, et d' aler å tribunå.
- On bon vicant, ene boune vicante : onk, ene ki reye voltî, k' inme bén magnî, bén viker.
- Ça n' arive k' azès vicants : dijhêye cwand on-z a trop boevou, u magnî, et k' on-z est malåde.
- dierin vicant : li ci ki mourt li dierin dins on manaedje.
- å dierin vicant les béns : clawe di lwè ki fwait ki, dins on manaedje, li ci ki vike li dierin erite otomaticmint d' tos les béns do ci ki mourt li prumî.
- I s' ont maryî å dierin vicant tos ls efants : (mocreçmint) dijhêye po deus pôves ki s' marièt: li prumî ki mourrè n' årè nou bén a leyî a l' ôte, foû k' les efants.
Sustantif
candjîvicant omrin
- di s' vicant: tins k' on vike, tins di s' veye.
- I lzî a dné tos ses tchamps di s' vicant.
- Èn dene nén çki t' as di t' vicant.
- Les parints ont fwait les pårts di leu vicant.