veule
Etimolodjeye 1
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « veule », el pout stitchî vaici.
Sustantif
candjîveule omrin
- deure matire ki lai passer l’ loumire åd triviè.
- « Qui l’ solo lûsse ou qu’åye cint mèyes siteûles
il î fêt neûr tot parèy qu’ènn’ on trô
po tote fignèsse, i-n-a qu’ine pane di veûle
C’èst vrèy qu’insi n-a nin dandjî d’ ridôs.»
— Joseph André, È grunî di m’ bèle-mére.
- « Qui l’ solo lûsse ou qu’åye cint mèyes siteûles
Ratourneures
candjî- ene pane di veule :
- ene pane fwaite di veule, k’ on voet houte, metowe sol toet po leyî passer l’ loumire do solea hute
- (imådjreçmint) ene tiesse sins tchveas.
Sinonimeye
candjîParintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîEtimolodjeye 2
candjîAddjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | veule | veules |
femrin padrî | veule | veules |
femrin padvant | veule | veulès |
veule
- ledjire, tot djåzant d’ ene tere.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :