Etimolodjeye

candjî

Bodje « toubak » avou l’ cawete «  ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin toubakî toubakîs
femrin toubacresse toubacresses

toubakî omrin

  1. (no d’ mestî) onk ki vind del toubak.
    • Li gris toubakî — c' esteut èn Almand ki vindeut del toubak dins s' payis –, il aveut todi ene tcheyire po s' vini ashir, e foumant a s'-n åjhe li côp ki s' djournêye esteut fwaite Jean-Luc Fauconnier, Ène coupe di deûs, p. 137 (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • C’ est ki, rola come roci, gn aveut bråmint des cis ki dispinsént tos leus liårds po leu toubak, sins sondjî a rimpli leu djaive; boune afwaire po les toubakîs Jean-Luc Fauconnier, Ène coupe di deûs, p. 158 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
martachand d' toubak