spôre

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-

Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
spôre	sipôre	espôre

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « spore », lu-minme do (simince), (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2005).

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /spõʀ/
• Ricepeures : nén rcepåve

Sustantif

singulî	pluriyal
spôre	spôres

spôre omrin

1. (biyolodjeye) pitit coir riproducteur di sacwantès especes di plantes, des tchampions, et di parazites s’ riprodujhant pa spôrulåcion.
   • Po si rprodure secsuwêymint, les tchampions vont diswalper des celures lomêyes spôres. — Jean-Pol Grandmont, Li Rantoele, « Les åbussons et les tchampions », lº 36, Ivier 2005-2006, p. 11.

Parintaedje

• spôrofôre
• spôrulåcion

Omofoneye

• spôrt

Ratournaedjes

spôre

• Francès : spore ^(fr)