Etimolodjeye

candjî

Bodje « sign- » ‎(« sene ») (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
signå signås

signå omrin

  1. sene k' on voet did lon.
    • Li tchåfeu do trén n' a nén veu l' signå.
  2. sene k' on dene po dmander ås ôte di fé ene sacwè.
    • —Tins, atrape, Beau Nuage!!
      Patch! ine savate après l’ sôlêye. Ci fout l’ signâl, èt les hèrvês di totes les cognes aplovît so li s’crène dè pauve potince, qui n’ sét wice si hèrer èt houkî s’ feumeJoseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Beau nuage, p.300.

Parintaedje

candjî

signaler

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
sene evoyî did lon