signå
Etimolodjeye
candjîBodje « sign- » (« sene ») (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete « -å ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /si.ˈɲoː/ /si.ˈɲaːl/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /si.ˈɲɔː/
- Ricepeures : si·gnå
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
signå | signås |
signå omrin
- sene k' on voet did lon.
- Li tchåfeu do trén n' a nén veu l' signå.
- sene k' on dene po dmander ås ôte di fé ene sacwè.
- —Tins, atrape, Beau Nuage!!
Patch! ine savate après l’ sôlêye. Ci fout l’ signâl, èt les hèrvês di totes les cognes aplovît so li s’crène dè pauve potince, qui n’ sét wice si hèrer èt houkî s’ feume— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), Beau nuage, p.300.
- —Tins, atrape, Beau Nuage!!
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :