Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « sediculum » (ashia, tcheyire, xhame).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
sidje sidjes

sidje omrin

  1. sacwè k' on s' ashît dsu.
    Dji rleve li sidje di l' oto a make, po n' nén aveur må m' dos.
  Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

rl a: ashida, ashidwere.  burtale di sidje : cingue et burtele des sidjes d' ene oto, po n' nén esse cobouté s' i gn a èn accidint. F. ceinture de sécurité.

2. plaece, plaece k' on-z est. Elle aveut tchoezi s' sidje Sol pus hôte tour di Lidje, Sol clokî d' Sint Lambiet (C.N. Simonon).

3. plaece å pårlumint, dins ene hôte assimblêye, dins on consey. C' esteut l' pårlumint d' l' Impire, wice k' avént des sidjes totes les teres d' Impire, kel fjheut.

  1. (mot d’ militaire) long dimoraedje d' ene armêye åtoû d' on tchestea, d' ene veye po sayî del prinde.
        • Gn a troes tecses, sicrîts e latén – come di djusse di ces trevéns la –, ki racontèt l’ sidje di 1141 Lucyin Mahin, ratournant Léon Thomas.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
  • F. siège.