si discandjî ès discandjî s’ discandjî

Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje prono « si » + viebe «discandjî».

si discandjî

  1. (viebe å prono muroetrece) mete des prôpès mousseures.
    • Dji so tot frexh, dji m’ va discandjî D.T.W.
  2. (viebe å prono nonlôtrece) candjî d' plaece avou èn ôte.
    • Dji nos alans discandjî: vos rpoizroz vosse bresse, et mi m' dos.
  3. (viebe å prono nonlôtrece) Fé ene sacwè d' novea po touwer l' tins, po si diswaibyî
    • Sint Pîre vint di scrîre å påpe k' i fwait loûrd e paradis, [...] k' i s' dispaitche d’ î avoyî del djônesse po s' discandjî.w:Joseph Mousset, Deus tchansons walonnes sol hertchaedje des erlikes da sinte Alénie a Lîdje (1843) (fråze rifondowe).
    • Mins î èn a bén k' ont l' fîflinne,
      K' ont ewadjî leus mousmints
      K' ont beu tote li samwinne
      Po s' discandjî k' n' ont pus rén</brLi camrade dè l'joie, Chanchet Barillié, 1852 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

(candjî d' plaece avou èn ôte) si ricandjî

Ratournaedjes

candjî
mete des prôpès mousseures
candjî d' plaece avou èn ôte
Fé ene sacwè d' novea po touwer l' tins, po si diswaibyî