screpé
Etimolodjeye
candjîBodje « screp- », bodje A do viebe « screper » avou l’ cawete « -é ».
Prononçaedje
candjîLoukîz a : « screper »
Pårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | screpé | screpés |
femrin | screpêye | screpêyes |
screpé omrin
- pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: «screper».
- Il a ddja screpé li dzeu del dresse.
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | screpé | screpés |
femrin | screpêye | screpêyes |
screpé omrin
- onk ki n' vout nén alouwer ses cwårs.
- I nivote sol toet
Li stoelî, c' est on screpé
Kimint fé s' boulome ? — Jean-Luc Fauconnier, divins: Li tins k' est a l' ouxh (fråze rifondowe).
- I nivote sol toet
Sinonimeye
candjîLoukîz a : « pice-crosse »
Ratournaedjes
candjîonk ki n' alowe nén voltî ses liårds Loukîz a : pice-crosse
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | screpé | screpés |
femrin | screpêye | screpêyes |
screpé omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki n' dene nén voltî ene dringuele.
- (pus stroetmint) (dujhance sociåle) ki n' dene ki waire di cwårs ås efants après on bateme.
- Cwand l' pârén ni raléve nén a s' potche, les efants criyént « screpé pårén ! »