Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

schoirceu u eschoirceu 1 [o.n.]

  1. peleu ås tcheneas.
    F. écorceur.
  2. prôpietaire d' on molén ås schoices.

Disfondowes: s(i)cwarceu, (è)scwarceu, hwèrçeu, chwârcheu, (è)scorceu.

Sustantif

candjî

schoirceu u eschoirceu 2, schoirceuse u eschoirceuse u schoiçresse u eschoiçresse [o.f.n.]

  1. li ci (cene) ki schoirceye les biesses, di s' mestî u di s' passe-tins.
    • Li schoirceu d' lapéns passe divant l' dicåce Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    On dit eto: schoirçåd.
    F. écorcheur, équarisseur, dépeceur, chevilleur, chevillard.
    djurer come on schoirceu djurer mwintes côps onk so l' ôte, et avou des foû måhonteus djuraedjes.
    F. jurer comme un charretier.
    criyî come on schoirceu boerler.
    F. gueuler comme un putois.
  2. martchand(e), djin d' mestî k' est trop tchir(e).
    F. voleur, spoliateur, requin.