schoirceu
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
schoirceu u eschoirceu 1 [o.n.]
- peleu ås tcheneas.
- F. écorceur.
- prôpietaire d' on molén ås schoices.
Disfondowes: s(i)cwarceu, (è)scwarceu, hwèrçeu, chwârcheu, (è)scorceu.
Sustantif
candjîschoirceu u eschoirceu 2, schoirceuse u eschoirceuse u schoiçresse u eschoiçresse [o.f.n.]
- li ci (cene) ki schoirceye les biesses, di s' mestî u di s' passe-tins.
- Li schoirceu d' lapéns passe divant l' dicåce — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- On dit eto: schoirçåd.
- F. écorcheur, équarisseur, dépeceur, chevilleur, chevillard.
- djurer come on schoirceu djurer mwintes côps onk so l' ôte, et avou des foû måhonteus djuraedjes.
- F. jurer comme un charretier.
- criyî come on schoirceu boerler.
- F. gueuler comme un putois.
- martchand(e), djin d' mestî k' est trop tchir(e).
- F. voleur, spoliateur, requin.