s’ aprester
(Redjiblé di s' aprester)
Etimolodjeye
candjîAplacaedje prono « s’ » + viebe «aprester».
Viebe
candjîs’ aprester (viebe å prono muroetrece)
- fé çou k' i fåt po ene sacwè ki va vni dins on près-futeur.
- Divant l' waxhea k' est dsu l' bayåd, i s' aprestêye a dire årvey — Joseph Pirson (fråze rifondowe).
- Come (...) amon l' pus gros mwaisse d' oujhene on s' aprestéve po-z aler « à la mer » ou « à la campagne », les Pîron estént come des agaesses so des tchôdès cindes po s' astapler ene sawice durant treus cwate samwinnes — Louis Lagauche, "Prindoz vosse bordon" (1937), p. 33 (fråze rifondowe).
- si moussî comifåt.
- Po vs aprester, i vos fåt co dpus d' tins k' ene vatche po veler - respectans l' bateme - — Auguste Laloux (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
candjîfé çou k' i fåt po-z esse presse
- Francès : se préparer (fr); s’apprêter (fr)
si boter comifåt
- Francès : s’habiller (fr), se parer (fr)