s’ adure
(Redjiblé di s' adure)
Etimolodjeye
candjîAplacaedje prono « s’ » + viebe «adure».
Viebe
candjîs’ adure (viebe å prono muroetrece)
- divni abitouwé a (ene novele sacwè).
- Årént i do må di s’ adure avou l' progrès — Calixte Culot (fråze rifondowe).
- O nonna, les apareys-fotos ås chifes, dji n' mi såreu pus adure a ça.
- Dji n' mi sai adure a l' eure d' esté.
- Tot bon manaedje pout esse brouyî
Si on n’ s’adût nén dins l’ vicaedje,
Onk est l' fårdea, l' ôte li plindaedje — Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe et rarindjeye).